Ik voel me hier welkom

‘Ik ben Jimmy, 36 jaar. De eerste keer dat ik bij de voedselbank kwam was ik niet bepaald blij, maar ja… ik kon echt niet anders. Overal en nergens moest ik vragen om eten. Ik kon echt niet meer rondkomen.’

Iets teveel inkomen

‘Eerst kwam ik niet in aanmerking voor de voedselbank. Ik was pas uit de schulden, en ik had budgetbeheer. Maar ik had net iets teveel inkomen. Zit je maar een klein beetje boven de grens, dan val je buiten de boot. Je hebt dat extraatje nodig, maar je krijgt het niet. Ik deed bijvoorbeeld vrijwilligerswerk, maar dan had ik de hele dag nog niet gegeten. En voor ’s avonds had ik ook niks.’

Dakloos

Daarna kreeg Jimmy ook nog wat schulden erbij, en toen kwam hij wel in aanmerking. Ooit deed hij een studie metaaltechniek, maar die heeft hij niet afgemaakt. Daarna kwam hij in allerlei slecht betaalde baantjes terecht via uitzendbureaus. Het bleek heel moeilijk om redelijk betaald werk te vinden en dat vast te houden. Zo raakte hij zelfs zijn huis kwijt en liep vervolgens dakloos over straat. Maar sinds een tijdje gaat het goed.

Beter zo!

‘Ik heb gelukkig weer een huis, genoeg te eten en de gelegenheid om wat verder te kijken in mijn leven,’ vertelt hij. ‘Ik doe vrijwilligerswerk en klusjes in een kringloopwinkel. Al met al gaat het met mij zeker beter dan een jaar geleden.’

Stress en hoofdpijn

‘De sfeer hier bij de voedselbank is hartstikke goed en ik voel me welkom. Sowieso ben ik superblij dat ik hier terecht kan. Het verschil met toen ik nog niet bij de voedselbank liep? Minder stress, minder hoofdpijn. Als je zo krap bij kas zit loop je continu te denken: hoe kom ik aan eten. De hele dag. Dat is geen leven. En nu heb ik weer een leven. Dat is het verschil!’

Wellicht ook interessant voor jou

Deel dit bericht op sociale media